Het is zondag, nog 4 nachtjes slapen dan word ik geopereerd. Nog 3 nachtjes slapen en dan begint mijn kankerbehandeling. Ik prop mijn dagen vol met leuke dingen, ontspannende dingen, dingen die moeten gebeuren. Ik trek keurig mijn grenzen, zodat niets teveel wordt.
Zaterdag ontspannen inspiratie opgedaan voor mijn eigen spa, in een andere spa. Kan ik de komende maanden weer lekker dromen…….
Sinds vorige week vind ik het genoeg. Genoeg gekanker. De eerste twee maanden dat ik wist dat ik kanker had waren stressvol. Door het wachten en de onzekerheid. Toen er duidelijkheid kwam, kwam er ook rust. Toen ik mijn keuze had gemaakt brak er weer een nieuwe periode aan. Ik ben weer aan het wachten en weer onzeker. Het is weliswaar op een ander level dan eerst maar er zit onrust in me, ik voel het in mijn benen. Wat staat me in godsnaam allemaal te wachten. De ziekte waar je pas ziek van wordt wanneer je behandeld wordt……ik wordt er al maanden ziek van…..al jaren….
Voorlopig wordt het afbreken en pas als de behandeling klaar is weer opbouwen. Hopelijk in juni.
Ik ben nieuwsgierig. Wat kost het me en wat levert het me op. Het krijgen van kanker, het behandelen van kanker en genezen van kanker. Hoe ga ik door dat proces heen komen. Hoe neem ik dit proces op, als onderdeel, in het grote geheel, mijn leven (-s proces) Hoe laat ik dit proces in balans komen met al het andere.
Ik ben ook bezig met wat ik kan betekenen voor andere borstkankerpatiënten. Ik wil delen met hen om ze te helpen. Een missie die ik niet laat lopen. Ik heb al bepaalde ideeën maar ik moet ze nog zelf ervaren. Laat ik dat eerst maar gaan doen….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten