Sinds de borstsparende operatie tot mijn mogelijkheden behoort maak ik lijstjes van de voors- en tegens.
Ik maak het behandelplan, voor zo ver mogelijk, overzichtelijk. Gevoelens die tot het verleden behoren laat ik niet meer meedoen. Alleen mijn gevoelens van nu.
Af en toe voel ik me eenzaam, maar dat gevoel klopt wel.
Kanker is een eenzame ziekte en ik moet zelf de beslissing nemen.
Nu is nu en ik ben ik.
Sinds dinsdag, de dag dat er veel emoties los kwamen en ze mijn lijf verlieten en ik ze achterliet op het kerkhof bij mijn moeder, heb ik veel energie.
Energie om de strijd aan te gaan die ineens niet zo heel zwaar meer voelt.
Dinsdag ga ik de chirurg vertellen wat voor operatie het gaat worden. Ik kom steeds dichter bij de borstsparende maar hou het nog altijd open……….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten