Nogal luid pratend, met armen en benen erbij, lopend door de IKEA, vertel ik aan mijn vriendin dat ik laatst een vrouw in de sauna zag met 1 borst. Op dat moment had ik zelf (dacht ik) nog niets te maken met borstkanker. Maar het houdt me al 18 jaar bezig. En met 1 borst in de sauna? Heel dapper van die mevrouw hoor. Maar echt niets voor mij.
Mijn vriendin vraagt zich hardop af: stel dat er een man zou zitten met 1 been, is dat anders? Ja zeg ik dat is anders. Maar als je een man zou zien zitten zonder piemel, zeg ik opgewonden en nogal luid, is dat voor mij ongeveer hetzelfde als met 1 borst. (Vlak voor ons loopt een ouder stel met oma erbij). We zien het denk ik allebei voor ons, ja dat is shocking, een man zonder piemel. We liggen in een deuk van ons eigen gespreksstof in combinatie met mijn luide stemgeluid en het stel dat voor ons loopt.
Erg leuk voor de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten